Panama - Trinidad - Suriname - Colombia:

I just realize that it is already 3 months ago that I left NL. It kind of scares me how quick this time went by. But the good thing is that I am finally getting into a similar flow that I had at the end of my travelling in Asia. It is a feeling where you don't try to plan very much, but just let your feeling take you wherever it feels best..
At the moment I am in Colombia, while I had planned for Peru, and sofar I really like it here. People are very nice. It is relatively cheap, it is not very touristy and great for cycling.

Highlights of the last 6 weeks:

• Panama: stayed in Panama city and Boquete for almost 3 weeks. Especially in Boquete I had a good time cycling, doing yoga, playing poker, doing some voluntary work, reading, meeting a lot of different people and have a lot of enjoyable evenings

• Trinidad: Would only stay here 1 night on my way to Surinam. But stayed in total 11 days on 2 separate occasions. Met really nice and interesting people in the guesthouse where I stayed. Did some nice activities (cycling, hash run, try to surf) and had some great nights even while there was a curfew where nobody is allowed outside after 23.00

• Surinam: Very funny to experience everybody speaking Dutch and reading Dutch everywhere. Did a very beautiful cycling and trekking tour for 3 days. And met again very nice and interesting people

• Colombia - Medellin: beautiful city in a big valley. Very nice people. Good night life and I felt absolutely safe -Manizales: just arrived here. Beautiful university city of 400.000 people at 2000m altitude and great cycling opportunities.

Details:

Onvoorstelbaar hoe snel de laatste 6 weken voorbij zijn gevlogen.De rode draad van deze periode is toch wel het volgende 'Should I stay or should I go?'. Bijna overal waar ik was had ik het heel erg naar mijn zin en had ik zo een paar maanden kunnen blijven. Dit begon in Panama in Boquete. Dit is een relatief klein plaatsje in de bergen op zo'n 1000 m hoogte en waar maar een paar duizend mensen wonen. De omgeving hier was heel mooi (helaas moeilijk op foto vast te leggen, dus heb ik niet zoveel foto's genomen) en op de één of andere manier wonen hier veel gepensioneerde Amerikanen en Duitsers. Ook heerste er een hele vriendelijke en relaxte sfeer. In de 2 verschillende hostals waar ik gezeten heb probeerden ze op meerdere avonden in de week wel iets leuks te organiseren (poker, barbecue, afscheidsavonden) wat altijd erg gezellig was. In totaal heb ik hier zo'n 2 weken gezeten en tegen het einde van die periode voelde ik me echt thuis. Ik kan me zelfs een avond herinneren dat ik een bar inliep en dat ik zo'n beetje iedereen in de bar kende van allerlei verschillende momenten. Sommigen via de 2 verschillende hostels waar ik gezeten had. Anderen van de verschillende yogalessen die ik hier bijna dagelijks volgde. Weer anderen van 2 dagen vrijwilligerswerk die ik met gehandicapte kinderen had gedaan op een soort van kinderboerderij. Uiteindelijk was het dus moeilijk om hier weer weg te gaan en heb ik ervoor gekozen om hier te blijven in plaats van naar andere plekken in Panama te gaan.

Na Panama zou ik voor 1 dagje een tussenstop maken in Trinidad en Tobago. Dit was me aangeraden door het reisburo omdat ik anders misschien mijn vlucht naar Suriname zou kunnen missen. Ik wist niet veel van Trinidad en Tobago en kon me alleen iets herinneren dat het heel gevaarlijk zou zijn. Dus ik had er niet zoveel verwachtingen van. Toen ik vervolgens op het vliegveld aankwam vertelde ze me dat ik 'geluk' had, want die dag hadden ze net de avondklok veranderd naar 23.00 uur ipv. 21.00 uur. En met avondklok wordt dus bedoeld dat je na die tijd niet meer op straat mag zijn, want anders wordt je gearresteerd. Deze avondklok hebben ze nu voor een periode van zo'n 4 maanden ingesteld om met name de criminaliteit beter te kunnen bestrijden. Wat ik begrepen heb is er nu inderdaad een stuk minder criminaliteit en ik heb me zelf dan ook heel veilig gevoeld. Alleen werd er op de laatste dag wel de auto van de guesthouse 'manager' voor onze deur gestolen (op klaarlichte dag), maar die is inmiddels wel weer teruggevonden. Het guesthouse waar ik verbleef was heel gezellig. Zowel de mensen die er al langere tijd verbleven (Paul, Melissa en Elli) als het gezin dat het guesthouse runde. De eerste avond zijn we ook meteen met de hele club de lokale kroegen gaan verkennen en na 23.00 uur nog een klein feestje thuis gegeven. Vervolgens ben ik de volgende morgen door de 2 dames in huis gedwongen om een yogales te geven en tot mijn eigen verbazing vond ik dit heel leuk om te doen. Terwijl ik me de vervolgens aan het voorbereiden was om te vertrekken naar Suriname bekroop me toch een beetje het gevoel dat het zonde zou zijn om hier al na 1 dag weer weg te gaan en kreeg ik steeds meer het gevoel om nog een paar dagen te blijven. Alleen hoe doe je dat als je al een vlucht hebt geboekt en een appartement en taxi in Suriname hebt geregeld. Uiteindelijk was het heel simpel. 1 telefoontje naar de luchtvaartmaatschappij en voor 60 Euro had ik mijn vlucht aangepast. 1 telefoontje naar Suriname met de mededeling dat ik een paar dagen later zou komen en vervolgens een heel aardig antwoord krijgen 'geen probleem, doe rustig aan', wat me meteen al een heel goed gevoel over Suriname gaf.
Vervolgens nog 3 dagen in Trinidad gebleven en een erg gezellig tijd gehad.

Daarna dus naar Suriname. Erg apart om in zo'n ver en ander land aan te komen en dan in het Nederlands te worden aangesproken en overal Nederlandse teksten te zien. In mijn appartement aangekomen was ik aangenaam verrast door de aardige ontvangst en uitgebreide uitleg. En wat helemaal een prettige verrassing was,vooral na een vlucht zonder eten, was dat er een maaltijd voor me klaar stond in de magnetron.
Suriname gaf me een beetje hetzelfde gevoel als Trinidad. Een moeilijk te definieren, maar erg prettige relaxte vibe. Op beide plekken, in ieder geval in de hoofdsteden, valt niet zoveel te zien, maar het is er prettig verblijven. Op beide plekken zou ik ook best zomaar een aantal maanden kunnen wonen en werken. Dus wie weet.
In Suriname weer verschillende leuke en interessante mensen ontmoet en leuke avonden gehad en ook een mooie fiets/trekking tocht door de jungle gemaakt met een leuke groep Belgen, een Nederlander en 2 Surinamers als begeleiding. Ook voor het eerst in bijna anderhalf jaar weer gevoetbald met en tegen een aantal Surinamers. Het deed me weer beseffen hoe leuk dit spelletje is om zelf te doen. Vooral als bijna alles lukt wat je in gedachten hebt (en ook nog eens op sandalen). Zelfs na afloop bleven ze me complimenteren voor mijn goede spel.Al weet ik zelf natuurlijk maar al te goed dat ik normaal helemaal niet zo goed ben. Maar leuk om te ervaren natuurlijk. Tijdens deze tocht ook nog geprobeerd om met een hangmat in de openlucht te slapen. Dit lag best lekker, tot het begon te regenen zeg maar. In het begin zachtjes waardoor je denkt, dat waait wel over, maar toen het echt hard begon te regenen werden we gelukkig geholpen om onze hangmap zo snel mogelijk binnen op te hangen.Maar die was toen al behoorlijk nat.Alle insecten zijn trouwens een stuk groter dan in andere landen waar ik geweest ben. En gelukkig geen slangen gezien.

De tijd in Suriname is erg snel voorbij gevlogen. Na Suriname besloten om nog een aantal dagen weer in Trinidad te blijven. Mijn vlucht kwam er toch langs. Alleen zou ik diezelfde dag doorvliegen naar Peru. Inmiddels had ik echter besloten dat ik eerst naar Colombia wilde en tot mijn eigen verbazing was het mogelijk om mijn bestaande vlucht om te boeken naar Colombia op een andere datum voor het totale bedrag van 1 Euro.
In Trinidad weer een hele leuke tijd gehad. Veel dank ook aan Paul die ons een aantal keren op sleeptouw heeft genomen. Paul is een Canadees en werkt daar voor zijn 2e jaar als sport en wetenschapsleraar. Ik heb hem nog geprobeerd bij te houden toen we samen een berg op gingen fietsen, maar dat lukte maar tot halverwege. Ook heb ik nog een paar pogingen gewaagd om te surfen of om op een surfboard te blijven, maar dit is geen liefde op het eerste gezicht.Wat trouwens heel leuk was om te doen is een 'Hash run'. Ik had hier nog nooit van gehoord, maar dit wordt regelmatig georganiseerd in Trinidad en schijnt daarnaast over de hele wereld door 'lokale chapters' op regelmatige basis georganiseerd te worden (google maar eens op Hash House Harriers). In het kort gezegd komt het er op neer dat je voor zo'n anderhalf uur gaat rennen door de jungle. Er zijn routes aangegeven, maar er zitten ook doodlopende routes tussen. Dus de kunst is om niet helemaal vooraan te lopen omdat je anders meerdere keren een verkeerde route loopt. Daarnaast moet je ook weer niet teveel achteraan lopen omdat je dan ook hetzelfde kan overkomen. Ik heb zelf een verhaal gehoord van iemand die voor het eerst meedeed en totaal verdwaald is geraakt waardoor ze hem in het donker hebben moeten zoeken.En na afloop is het ook belangrijk om te drinken en te socializen.

Van Trinidad naar Medellin in Colombia gevlogen. Dit is een erg mooie en gezellige stad. Ik heb me hier ook geen moment onveilig gevoeld en het klopt ook dat Colombianen heel erg aardig zijn. Na een aantal leuke mensen ontmoet te hebben in een erg gezellig hostal voelde ik me ook hier erg thuis en was het ook weer moeilijk om weg te gaan. Nu ben ik inmiddels al weer 4 dagen in Manizales wat een middelgrote studentenstad is op zo'n 2000 meter hoogte. Het is erg mooi fietsen hier en de mensen zijn ook erg aardig. Dus mijn plan is om hier nog een aantal dagen te blijven. Daarna waarschijnlijk nog een paar dagen naar een grote stad in Colombia en dan door naar Peru.

Groetjes André

Ps: Ik neem de laatste tijd niet zoveel foto's meer, omdat ik vaak mijn camera niet bij me heb en omdat het daarnaast bij mooie landschappen vaak toch niet lukt om dit goed vast te leggen.